Կյանքդ դալար, բժիշկ
Լուսանկարից ժպտացող այս մարդը Վ․ Ֆանարջյանի անվան հայտնի բուժկենտրոնը ներկայացնող Վարդան Առաքելյանն է՝ բաժանմունքի վարիչ, բժշկագիտության թեկնածու, բժիշկ-ուրոլոգ։
Նրա ու կենտրոնի տնօրեն, բժշկագիտության թեկնածու, բժիշկ-ուրոլոգ Կարեն Ծառուկյանի ջանքերով իմ մեծ ընտանիքին վերադարձվեց կյանքին վստահաբար նայելու ուրախությունը։
Այն բնականաբար արդյունք էր նաև այս հրաշալի մարդկանց մյուս գործընկերների, որոնց թվում էր նաև տարիների իմ մեծ բարեկամ, ականավոր բժիշկ, Հայրո Միխաիլովիչի (Հայրապետ Մեսրոպի Գալստյան) դուստր Արմինե Հայրապետովնան, ով մասնագիտական բարձր որակներով է պահպանում անվանի հոր հիշատակը։
Եվ այնուամենայնիվ մի երկու խոսք Վարդան Առաքելյանի մասին։ Բարդ վիրահատությունների մեջ հմտացած այս անձն իսկապես գերում է իր պրոֆեսիոնալիզմով, մարդկային որակներով, դիմացինին համբերատար լսելու կարողությամբ։
Բժշկի հետ շփումը մեջս արթնացրեց հայտնի Ավիցեննայի բոլոր ժամանակների համար անվրեպ գործող բանաձևումը, ըստ որի հիվանդին բուժող երեք կարևոր բաղադրիչ կա՝ «խոսքը, բույսը, նշտարը»։
Հետաքրքրական է, որ միջնադարյան մեծ բժշկապետի բանաձևման մեջ առաջնայնությունը տրված է խոսքին՝ մարդուց հոսող էներգետիկային։ Մեր բժշկի պարագայում որքան էլ չափակշռված են երեք բաղադրիչները, այնուամենայնիվ ես առաջնայնությունը կտայի նրանից ծորող էներգետիկային։
Կյանքդ դալար, բժիշկ, թող քո նշտարի յուրաքանչյուր գործածություն կյանք բերող լույս լինի։
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ